Gezondheid – Communiceren is een vak apart, ook voor doktoren.
De gezondheidszorg in Nederland wordt geprezen om haar toegankelijkheid en kwaliteit, maar kent ook uitdagingen die de zorg kunnen vertragen en de patiëntveiligheid in gevaar brengen. Een van de grootste knelpunten is gebrekkige communicatie tussen zorgverleners. Dit probleem manifesteert zich op verschillende niveaus en heeft impact op zowel patiënten als artsen.
Een opvallend voorbeeld hiervan is de weerstand van sommige artsen tegen het delen van medische gegevens via elektronische patiëntendossiers (EPD). Een huisarts of specialist die weigert gezondheidsinformatie te delen, bemoeilijkt de samenwerking binnen een multidisciplinair team. Hierdoor moet de patiënt vaak zelf informatie doorgeven of worden diagnostische onderzoeken dubbel uitgevoerd. Dit leidt niet alleen tot inefficiëntie, maar verhoogt ook de kans op medische fouten.
Neiging
Een ander probleem is de neiging van sommige specialisten om uitsluitend te vertrouwen op hun eigen waarnemingen. Zo zijn er cardiologen die bij complexe casussen liever afgaan op hun eigen expertise in plaats van overleg te plegen met andere betrokken zorgverleners. Dit gebrek aan multidisciplinaire samenwerking kan leiden tot incomplete behandelingsplannen en onnodige risico’s voor de patiënt.
Dubbel uitgevoerde taken zijn ook een symptoom van slechte coördinatie. Wanneer een specialist niet op de hoogte is van eerdere onderzoeken of behandelingen, kan dit leiden tot onnodige diagnostische tests of zelfs dubbele medicatievoorschriften. Behalve dat dit een verspilling van middelen is, kan het de patiënt blootstellen aan onnodige belasting en gezondheidsrisico’s.
Mondig
Daarnaast groeit de mondigheid van patiënten. Zij informeren zichzelf steeds vaker over hun gezondheid en vragen meer inspraak in behandelingen. Hoewel dit een positieve ontwikkeling is, ervaren sommige zorgverleners dit als een uitdaging. Als een patiënt bijvoorbeeld beter geïnformeerd is dan zijn arts vermoedt, kan dat tot frustratie leiden als deze niet bereid is om in gesprek te gaan.
Een betere gezondheidszorg begint bij communicatie en samenwerking. Het gebruik van moderne systemen zoals EPD’s moet gestandaardiseerd worden om barrières in informatie-uitwisseling weg te nemen. Daarnaast is het essentieel dat specialisten elkaar opzoeken om kennis te delen en te overleggen over complexe gevallen. Tot slot moeten zorgverleners meer openstaan voor de inbreng van patiënten en hun rol als partner in de zorg erkennen.
Veiliger
Met betere samenwerking en communicatie kan de gezondheidszorg niet alleen efficiënter worden, maar ook veiliger en patiëntgerichter.