Gezondheid – De huidige artsen als pillendraaiers en dozenschuivers.
Het hedendaagse zorgsysteem lijkt soms te functioneren als een lopende band waarop klachten snel en eenvoudig worden “opgelost” met een pil of doorverwijzing. Symptoombestrijding lijkt het devies, terwijl de onderliggende oorzaken van problemen vaak onbesproken blijven.
De dokter, ooit een centrale figuur in het zoeken naar de kern van gezondheidskwesties, wordt steeds vaker een dozenschuiver. Iemand die pleisters plakt op diepere wonden zonder de tijd of ruimte te nemen om te onderzoeken wat er echt aan de hand is.
Een mevrouw van 62 jaar, klaagt over pijn in haar knieën. Haar huisarts verwijst haar door naar een orthopeed, die uiteindelijk vaststelt dat haar knieën overbelast zijn door haar lichaamsgewicht.
Begeleiding
Mevrouw weegt 135 kilo en zou gebaat zijn bij gewichtsverlies. Maar in plaats van begeleiding naar een gezondere levensstijl te bieden, blijft de focus op het behandelen van de symptomen, pijnstilling en mogelijke een operatie.
Het gesprek over voeding en beweging blijft vaak achterwege, omdat het systeem hier weinig tijd en aandacht voor vrijmaakt. Mevr. zou meer gebaat zijn van een gewichtsbegeleiding. Dat zou haar algehele conditie verbeteren en haar veel levensvreugde kunnen schenken.
Een ander voorbeeld is de directeur van een groot bedrijf. Hij voelt zich overwerkt, slaapt slecht en ziet het allemaal even niet meer zitten. In plaats van een gesprek over het belang van rust en een tijdelijke afwezigheid van zijn werkdruk, krijgt hij antidepressiva voorgeschreven.
Gebrek aan balans
De daadwerkelijke oorzaken: stress, uitputting, en misschien een gebrek aan balans – blijven onaangeroerd. Ook deze man komt in een vicieuze cirkel van zorg terecht. Pillen hebben allemaal bijwerkingen die dan weer opgelost worden door een ander medicijn.
Dan is er nog de alcoholist die psychotherapie krijgt voorgeschreven, terwijl het onderliggende probleem, een verslaving vraagt om een directe confrontatie en praktische hulp bij het stoppen met drinken.
Of de bouwvakker met chronische schouderpijn die tramadol krijgt in plaats van een advies om minder zware uren te maken en zijn werkhouding te verbeteren. Werkhouding en tijdsdruk worden maar al te vaak onderschat. De juiste balans tussen in- en ontspanning zijn van cruciaal belang.
Deze voorbeelden laten zien hoe de focus in de zorg vaak ligt op het bestrijden van symptomen in plaats van het aanpakken van de oorzaak. Artsen zitten gevangen in een systeem van tijdsdruk, volle agenda’s.
Samenleving
Protocollen die hen beperken in het bieden van een holistische aanpak. Het resultaat? Een samenleving waarin pillen en pleisters de voorkeur krijgen boven preventie en duurzame oplossingen.
Het is tijd om het zorgsysteem opnieuw te bekijken. Meer ruimte voor gesprekken, aandacht voor leefstijl en een kritische blik op medicatiegebruik zijn essentieel om de dokter weer de rol te geven die hij of zij hoort te vervullen, die van genezer, en niet enkel een pillen en dozenschuiver.
Neemt niet weg dat de medische wereld enorm verbeterd is. Veel hartaandoeningen kunnen deels worden verholpen. Daar waar vroeger mensen overleden, krijgen zij nu jaren aan hun leven toegevoegd.
Onkosten
Kosten voor de gezondheidszorg rijzen de pan uit. De communicatie tussen artsen is ronduit slecht. Elk ziekenhuis voert zijn eigenonderzoek uit in plaats van het delen van patiënten informatie. Hierdoor ontstaan dubbel onkosten.
De zorg moet op de schop en snel ook, maar patiënten zullen ook mondiger moeten worden…