Column – Amsterdam stad van emotie en dwaze ballonen.
Na Melanie van der Horst, die Weesperstraat tijdelijk afsloot in het belang van het milieu. Is het nu de beurt aan Halsema en consorten die de stad lamleggen met een 30 kilometer zone.
Sinds de invoering van de hiervan in Amsterdam is de stad veranderd in een theater van frustratie en totale chaos. Het idee achter deze maatregel was schijnveiligheid, maar de praktijk vertelt een totaal ander verhaal.
Fietsers lijken als uit de lucht te vallen, scheren langs auto’s en maken sarcastische opmerkingen zoals: “Hé ouwe, schiet eens op!” Ondertussen worstelen automobilisten om hun voertuig onder controle te houden op een snelheid waar geen enkele cruisecontrol voor is ontworpen.
Chaos
Tel daarbij op de wirwar aan boorden en onbegrijpelijke schrijfsels op het wegdek en de chaos is compleet. Menig automobilist is aan de grillen van het overige verkeer overgeleverd en zal zijn lot bij het betreden van het centrum moeten accepteren als plakkerige handen rond een pot pindakaas.
Een ritje van Amsterdam-Noord naar het centrum is tegenwoordig een heuse test van geduld en concentratie. Eén moment van onoplettendheid kan voldoende gewonden opleveren om een ziekenhuisafdeling wekenlang bezig te houden.
Fietsers duiken overal vandaan op, snijden automobilisten af en lijken met een soort bravoure de nieuwe verkeersregels te tarten. Het is alsof de stad een racecircuit is geworden voor tweewielers, terwijl auto’s gedwongen worden te kruipen als schildpadden.
Economie hapert
Voor ondernemers in Amsterdam is de 30 kilometerzone een ware nachtmerrie. Bezorgdiensten lopen vertraging op, klanten blijven weg, de economische activiteit hapert. Sommigen zeggen zelfs dat je in Amsterdam beter kunt stoppen met werken, want een droge boterham verdienen is onmogelijk geworden.
Terwijl ondernemers steen en been klagen, lijkt de stad er zelf niet rouwig om. Integendeel, de snelheidsbekeuringen zorgen voor een constante stroom inkomsten. Elke automobilist die vier kilometer te hard rijdt, draagt bij aan het allernieuwste verdienmodel van Halsema.
Wie dit beleid heeft bedacht, lijkt geïnspireerd te zijn door een traumatische ervaring op een driewieler uit de lang vervlogen kindertijd. Misschien is het verlangen naar een langzaam, nostalgisch tempo in het stadsleven de drijfveer geweest, maar de realiteit is allesbehalve rustgevend. In plaats van harmonie op de weg, is er chaos ontstaan.
Frustatie
Critici stellen dat de lage snelheid levensgevaarlijk is en dat de maatregel zijn doel volledig voorbijschiet. De frustraties lopen hoog op, terwijl Amsterdam worstelt met de gevolgen van een goedbedoeld maar slecht uitgewerkt verkeersbeleid.
Of de stad hier beter van wordt, blijft een grote vraag, maar één ding is zeker, de kassa rinkelt, en de verkeerschaos is voorlopig nog niet voorbij.
Mevrouw Melanie van der Horst (D66) en Mevrouw Halsema (GroenLinks) u maakt van Amsterdam een groen minnende en absoluut niet leefbare stad. Hek eromheen en klaar. Laat mensen niet meer geboren worden, ze maken er toch maar een bende van.